ΤΣΑΥ: Δημιουργικές ασάφειες & η Πραγματικότητα

(με αφορμή την ανοικτή επιστολή των Προέδρων των Υγειονομικών Ομοσπονδιών)

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Σε ένα θέμα που συνιστά ζήτημα επιβίωσης για το 55% των υγειονομικών (νέοι ασφαλισμένοι), δηλαδή για 50.000 συναδέλφους, οι Πρόεδροι των Υγειονομικών Ομοσπονδιών κοινοποίησαν «ανοικτή επιστολή», που δημιουργεί πολλά ερωτήματα ως προς τον χρόνο και τους πραγματικούς αποδέκτες αυτής της ενέργειας:

Α. Κοινοποιείται ανοικτή επιστολή προς τους υγειονομικούς (κύριους αποδέκτες!) ενημερώνοντας μας, ότι θα…ζητηθεί από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας η άρση της υποχρεωτικής μετάταξης των νέων ασφαλισμένων. Γεννώνται ως εκ τούτου τα εξής ερωτήματα:

1.       Γιατί απευθύνονται σε εμάς και όχι κατ΄ ευθείαν στους έχοντες αρμοδιότητα να αποφασίσουν & να νομοθετήσουν, δηλαδή την Πολιτεία, ως είθισται να γίνεται, που είναι το ζητούμενο; (είναι;)

2.       Η απαίτηση απευθύνεται στην Πολιτεία, ή μήπως απευθύνεται μόνο στο εκλεκτορικό σώμα των υγειονομικών εν όψει εκλογών;

3.       Γιατί με τέσσερα (4) χρόνια καθυστέρηση, δεν ήταν ενγνώση τους, ή κυριαρχούσε η αντίθετη άποψη και υπό την πίεση των νέων ασφαλισμένων υπήρξε υιοθέτηση του αιτήματος της άρσης της μετάταξης;

4.       Θα ζητήσουν…παράταση καταβολής εισφορών (ωραία το μάθαμε) και από ποιόν; Από τον Υπουργό; Αν όχι από τον Υπουργό τί ενδιαφέρει το Υπουργείο; Γιατί δεν αποφασίσθηκε ήδη από το Ε.Τ.Α.Α., αφού αποτελεί τόσο κομβικό σημείο και τί εξυπηρετεί η προ-ανακοίνωση;(αιτείται η άδειά των ασφαλισμένων;)

Β. Επί της ουσίας, κοινοποιείται στην Ελληνική κοινωνία, που χειμάζεται από ένα σωρό οικονομικές δυσκολίες:

ü       με ένα 1.380.000 ανέργους,

ü       με 200.000 ή 250.000 άτομα, τα οποία θα βγουν ή όχι σε πρόωρη συνταξιοδότηση,

ü       με τα σημερινά κατώτερα επίπεδα μισθών, εάν αυτά θα διατηρηθούν, ή μειωθούν,

ότι οι Υγειονομικοί (που λανθασμένα, αλλά κατά την πεποίθηση της κοινωνίας αποτελούν τα πιο υψηλά εισοδηματικά στρώματα) απαιτούν τώρα(!), μετά από 23 χρόνια από την εφαρμογή του Ν.2084/1992, τα ακόλουθα:

1.     την απόδοση του «κοινωνικού πόρου» (ύψους 608.772.000 €)

2.     την επαναφορά της κρατικής χρηματοδότησης (ύψους 510.700.000 €) από το κρατικό προϋπολογισμό για να είναι βιώσιμο το Ταμείο τους κλπ

Οι Διοικήσεις του Τ.Σ.Α.Υ. ερωτώνται εάν:

1.   έχουν συντάξει Ισολογισμούς & Απολογισμούς από το 2002;

2.   έχουν διεκδικήσει τα οφειλόμενα από την Πολιτεία επί 23 χρόνια;

3.   έχουν ελεγχθεί οι Ισολογισμοί των ετών 1993-2001;

4.   έχουν μηχανογραφήσει τουλάχιστον το λογιστήριο του Τ.Σ.Α.Υ. από το 1928 έως το 2014;

5.   έχουν δαπανηθεί 4.400.000€ για μηχανογράφηση τα τελευταία χρόνια που δεν χρησιμοποιείται;

6.   έχουν απολεσθεί τα ψηφιακά αρχεία, περιλαμβανομένων των οικονομικών στοιχείων, του Common;

7.   Έχουν διενεργηθεί έλεγχοι απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών στους εργοδότες-παρόχους Υγείας;

8.   έχουν λάβει καν υπ΄ όψιν,-όχι συζητήσει- το πόρισμα του μικτού κλιμακίου των ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης, του Οκτωβρίου 2014, που ανάγλυφα περιγράφει ασύλληπτες «παραλήψεις» και το ίδιο περιγράφει τις «δέσμιες» ενέργειες που ζητά από την Διοίκηση του Τ.Σ.Α.Υ./Ε.Τ.Α.Α. ή παραμένει σε κάποιο συρτάρι αναξιοποίητο;

και εφόσον οι απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα είναι αρνητικές, δημιουργείται το θεμελιώδες ερώτημα,

πόσο πειστικοί είμαστε στην κοινωνία, ότι αυτά που δεν έχουν κάνει οι διοικήσεις του Ταμείου, που οι Ομοσπονδίες μας έχουν εκλέξει, ώστε το Τ.Σ.Α.Υ. να είναι «βιώσιμο και υγιές», όταν απευθυνόμαστε σε αυτήν (την κοινωνία) με την παραπάνω «ανοικτή» επιστολή να αναμένουμε συμπαράσταση και συνδρομή στις απαιτήσεις μας από την Πολιτεία για τα όποια δίκαια αιτήματα μας;

Μήπως τελικώς δεν απαιτούμε τα παραπάνω και εάν το κάνουμε μήπως να απευθυνόμαστε στους αρμόδιους φορείς και όχι στο κοινό;

Βασίλης Σταθόπουλος

Μέλος Δ.Σ. Ο.Σ.Α. & Ε.Ο.Ο.