ΕΟΠΥΥ,ΠΕΔΥ, ΦΑΡΜΑΚΟ κλπ

του dr Staurou

Εδώ και μερικούς μήνες το σύστημα υγείας, με τον τρόπο που λειτουργεί, έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της δημοσίας δαπάνης υγείας. 

Σήμερα ο κάθε ασφαλισμένος επισκέπτεται όποιον γιατρό θέλει και έναντι , δυστυχώς, 10 ευρώ, απαιτεί και γράφει ότι θέλει. Έτσι , χωρίς τον έλεγχο από τον οικογενειακό γιατρό που έχει καταργηθεί, έχουμε συμπολίτες μας που έκαναν πέντε checkup τον χρόνο δίχως να υπάρχει λόγος . Να μην αναφέρω τις εξετάσεις υψηλού κόστους , μαγνητικές κ.λ.π. που τίναξαν στα ύψη την δαπάνη παρακλινικών. Αν δεν γράψει εξετάσεις ο ένας γιατρός, θα γράψει ο άλλος. Το χειρότερο όμως είναι ότι, όπως διαμορφώθηκε , η κατάσταση κανείς χρονίως πάσχων δεν παρακολουθείται. Η επίσκεψη στον γιατρό γίνεται μόνον για φάρμακα και εξετάσεις. Ήδη έχουν αυξηθεί οι εισαγωγές; στα νοσοκομεία, επιβαρύνοντας πολλαπλάσια τις δαπάνες, διότι οι αρρύθμιστοι χρονίως πάσχοντες υπέστησαν επιπλοκές και εσείχθησαν στα νοσοκομεία. 

Μεγάλη οικονομική επιβάρυνση προήλθε από την ίδρυση έως την κατάργηση, τελικά, του ΕΟΠΥΥ. Κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν.

Στο φάρμακο επικρατεί η νοοτροπία της έτσι κι αλλιώς "οικονομίας". Μετά την μείωση της τιμής των φαρμάκων (σωστό) έχουμε την μείωση της τιμής βάσεως (ασφαλιστικής) έτσι ώστε , στις περισσότερες των περιπτώσεων, και τα γενόσημα ακόμα είναι ακριβότερα της ασφαλιστικής τιμής .Η διαφορά επιβαρύνει τον ασφαλισμένο ώστε στην πράξη να έχει αυξηθεί η συμμετοχή του, στο φάρμακο.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν έχει κανένα νόημα η απαγόρευση από το σύστημα της αναγραφής ονομασία σκευάσματος και να επιμένουν στη δραστική ουσία. Ο γιατρός είναι υπεύθυνος για το σκεύασμα που προτείνει, για κανένα άλλο. Το κίνητρο του γιατρού είναι το όφελος τους ασθενούς, διαφορετικά θα αμφισβητηθεί η επιστημονική του επάρκεια. Υπάρχουν ,δηλαδή, γενόσημα που γνωρίζει και τα εμπιστεύεται και γεννόσημα αγνώστου προελεύσεως. Με ευρωπαϊκή νομοθεσία τα γεννόσημα επιτρέπεται να επιτυγχάνουν συγκεντρώσεις, στον οργανισμό (+ - ) 25 % σε σχέση με το πρωτότυπα. Με -25% συγκέντρωση όμως αμφισβητείται αν είναι δραστικό. Να πάψει, λοιπόν , η απαγόρευση αναγραφής ονομασίας σκευάσματος δεδομένου ότι ο πολιτεία ΔΕΝ επιβαρύνεται από την διαφορά μεταξύ ασφαλιστικής τιμής και κόστους του φαρμάκου, αλλά ο ασφαλισμένος.

Τέλος το ΠΕΔΥ αποτυγχάνει. Δεν προσέρχονται γιατροί με τους όρους που υπάρχουν. Ελάχιστοι θίγουν αυτό το θέμα.

Η μέχρι τώρα διαχείριση αύξησε τις δαπάνες και έριξε έξω τον ΕΟΠΥΥ.

Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, αυτά που μπορεί να αγοράσει κανείς δίχως ιατρική συνταγή, είναι φάρμακα με ενδείξεις αντενδείξεις, παρενέργειες κ.λ.π. Κάθε χρόνο συμβαίνουν θάνατοι από την χρήση τέτοιων φαρμάκων. Η ασπιρίνη π.χ. προκαλεί θανατηφόρες γαστρορραγίες . Ήδη κατά την διαφημιστική προβολή αυτών των φαρμάκων εμφανίζουν υπόδειξη "ρωτήστε τον γιατρό σας". Κανένα φάρμακο , λοιπόν, δίχως ιατρική παρέμβαση. Είναι ανάγκη , για προστασία της δημοσίας υγείας,όλα τα φάρμακα να δίδονται με ιατρική συνταγή.

Ότι συνηθίζεται εδώ ή αλλού, ΔΕΝ είναι ,σώνει και καλά ορθόν!!