Η εγκεφαλίτιδα καθορίζεται από την παρουσία μιας φλεγμoνώδους διεργασίας του εγκεφάλου σε συνδυασμό με κλινικά συμπτώματα νευρολογικής δυσλειτουργίας. Από τα παθογόνα που αναφέρονται στην εγκεφαλίτιδα αιτίας, η πλειοψηφία είναι ιοί. Εντούτοις, παρά την εκτενή δοκιμή, η αιτιολογία της εγκεφαλίτιδας παραμένει άγνωστη στους περισσότερους ασθενείς. Μια άλλη σημαντική πρόκληση για τους ασθενείς με την εγκεφαλίτιδα είναι να καθορίσουν τη σχετικότητα ενός μολυσματικού παράγοντα που προσδιορίζεται έξω από το ΚΝΣ αυτοί οι παράγοντες μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στις νευρολογικές εκδηλώσεις της ασθένειας αλλά όχι απαραιτήτως με άμεσα να εισβάλουν στο ΚΝΣ. Επιπλέον, είναι σημαντικό να διακρίνει μεταξύ της μολυσματικής εγκεφαλίτιδας και της μετά-λοιμώδους εγκεφαλίτιδας ή της εγκεφαλομυελίτιδας postimmunization (π.χ., οξεία εγκεφαλομυελίτιδα [ADEM]), οι οποίες μπορούν από μια ανοσοποιητική απάντηση να μεσολαβήσουν σε ένα προηγούμενο αντιγονικό ερέθισμα από έναν μολύνοντας μικροοργανισμό ή μια ανοσοποίηση. Οι μη μολυσματικές ασθένειες κνς (π.χ., αγγειϊτιδες, αγγειακές αναταραχές κολλαγόνων, και paraneoplastic σύνδρομα) μπορούν να διοργανώσουν τις κλινικές παρουσιάσεις παρόμοιες με εκείνους των λοιμοδών αιτιών της εγκεφαλίτιδας και πρέπει επίσης να εξεταστούν στη διαφορική διάγνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου