Για την κατάργηση του ΕΟΠΥΥ
«Η επανάσταση έληξε. Από τα 122 πολυιατρεία έχουν παραδοθεί τα 118. Τρία έχουν καταλάβει δήμαρχοι, αλλά στην πραγματικότητα έχουν παραδοθεί και δεν μας απασχολεί τόσο αυτό, γιατί έχουν την ευθύνη οι δήμαρχοι, και σε δύο είναι κόσμος απ’ έξω από το ΠΑΜΕ, που δεν μας αφήνει να πάμε, αλλά κι αυτό δεν μας πειράζει, γιατί τα φυλάνε κιόλας. Δεν τα κλείσαμε. Φρόντισαν να τα κλείσουν πριν από μας οι απεργοί και θέλω να πω, για να είναι καταγεγραμμένο ιστορικά, ότι αν δεν είχαν δείξει οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ αυτόν τον αφόρητο συνδικαλιστικό μαξιμαλισμό και δεν είχαν κλείσει με την απεργία τα πολυιατρεία, σίγουρα δεν θα προχωρούσαμε με αυτήν την ταχύτητα τη μεταρρύθμιση. Θέλαμε να πάμε τη διαθεσιμότητα κομμάτι-κομμάτι, για να μην κλείσουν ούτε ένα 24ωρο τα πολυιατρεία, γιατί είχα πει ότι πώς θα αναλάβω την πολιτική ευθύνη; 100% με διευκόλυναν με την απεργία. Ήταν τρομερό. Όποιος το σκέφτηκε, θα του στείλω λουλούδια!
Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν μια αργή μεταρρύθμιση εν λειτουργία, ώστε να μη διακόψουν τη λειτουργία τους τα πολυιατρεία, αλλά κατέστη άνευ ουσίας. Διότι και έτσι να το κάναμε, αφού αυτοί απεργούσαν, πάλι δεν θα λειτουργούσαν τα πολυιατρεία. Και είπαμε ότι αφού είναι έτσι, δεν πάμε να το κάνουμε μονοκοπανιά; Και να ταλαιπωρηθεί έτσι λιγότερο ο κόσμος… Υπενθυμίζω ότι η διαθεσιμότητα κανονικά είναι οκτώ μήνες και καταφέραμε να την κάνουμε έναν.»
«Όλοι οι Έλληνες θα δηλώνουν μία φορά το χρόνο ποιον οικογενειακό γιατρό από αυτούς που διαθέτει η περιοχή θέλουμε και αυτός θα έχει την ευθύνη να καταγράψει εντός δύο ετών όλο το ιατρικό ιστορικό όλων των προσώπων που έχει χρεωθεί, ώστε να έχουμε σε δύο χρόνια τον πλήρη ιατρικό φάκελο όλου του ελληνικού πληθυσμού.
Για να πας τώρα σε ένα νοσοκομείο, θα πρέπει να περάσεις πρώτα μέσα από το Πρωτοβάθμιο Σύστημα. Δεν θα μπορείς να σταματάς το αυτοκίνητό σου και να μπαίνεις μέσα στο νοσοκομείο, όπως γίνεται τώρα. Θα παίρνεις τηλέφωνο τον οικογενειακό γιατρό – το επείγον αφορά το ΕΚΑΒ – και αυτός θα σε εξετάζει, θα μπορεί να σε παραπέμπει σε έναν ειδικευμένο ιατρό, π.χ. ρευματολόγο, καρδιολόγο, πνευμονολόγο και θα παίρνεις ένα χαρτί από αυτόν ή τον οικογενειακό ιατρό για να πας στο νοσοκομείο ή στο κέντρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Το σύστημα διαρθρώνεται και τελικός του στόχος είναι να μην πηγαίνει όλος ο κόσμος στα νοσοκομεία, γιατί αυτό δημιουργεί πρόβλημα στα νοσοκομεία και μεγάλο φόρτος εργασίας και αυξάνει και πολύ το κόστος. Ο ασφαλισμένος δεν θα πληρώνει τίποτα και θα το πληρώνει το ασφαλιστικό του ταμείο. Θα έχει ο ιατρός αυτός ένα μικρό βασικό μισθό και θα συμπληρώνεται το ποσό κάθε μήνα από τις επισκέψεις. Σε 30 μέρες θα ξεκινήσει η διαδικασία, καθώς θα ανοίξουν τα πολυιατρεία και αμέσως θα ανοίξουν οι αιτήσεις για να προσλάβουμε οικογενειακούς γιατρούς. Κάποιοι θα είναι σαν δεύτερη δουλειά για όσους θα είναι μέσα στα πολυιατρεία και κάποιοι θα είναι συμβεβλημένοι εξωτερικοί.
Ο κάθε οικογενειακός γιατρός θα μπορεί να έχει από 1.800 έως 2.200 ασθενείς εγγεγραμμένους στον κατάλογό του. Άρα, θα μοιραστεί ο πληθυσμός στα αστικά κέντρα με τον ανάλογο αριθμό – περίπου 2.000 με 2.500. Και αυτοί που θα πάρουν τον κατάλογο, θα έχουν αυτά τα ονόματα και θα πρέπει να επισκεφθεί μέσα σε δύο χρόνια έστω και μία φορά όλους αυτούς και να έχει καταγράψει ηλεκτρονικά το φάκελο υγείας τους. Θα ξεκινήσει σε ένα με ενάμιση μήνα. Ο ΕΟΠΥΥ θα σε γράψει στον οικογενειακό γιατρό, αλλά αν από τον κατάλογο που βλέπεις δεν θέλεις τον ένα γιατρό και θέλεις τον άλλο, θα πας στον άλλο.»
Για την περίθαλψη των ανασφάλιστων
«Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα στην χώρα μας. Εκεί έχει οδηγήσει η κρίση. Είναι μεγάλο το μέγεθος και το σκέπτομαι πρώτα απ’ όλα από μένα. Δεν είναι μόνο ηθικό ζήτημα, με την έννοια ότι αφήνεις κάποιον ανασφάλιστο, αλλά είναι και ότι αυτός σε έχει πληρώσει κιόλας. Στο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας δίνουμε δωρεάν πρόσβαση σε όλο τον πληθυσμό και άρα και στους ανασφάλιστους.
Με την έννοια, όμως, της εξέτασης, της συνταγογράφησης και να τον δει ένας γιατρός. Όχι με την έννοια να πάρει τα φάρμακά του. Είναι επιπλέον κόστος που δεν μπορούμε να τους παρέχουμε. Για το κομμάτι αυτό, έχουμε αιτηθεί της κυβέρνησης ένα ποσό και αναμένεται να δούμε αν μπορούμε να το βρούμε από το πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο θα δοθεί για να παρέχουμε δωρεάν φάρμακα στους ανασφάλιστους.
Άρα, σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, σχεδιάζουμε την πλήρη κάλυψη των ανασφάλιστων. Σε δευτεροβάθμιο επίπεδο, στα νοσοκομεία, εκεί σήμερα οι ανασφάλιστοι έχουν υπηρεσίες μόνον αν κινδυνεύει η ζωή τους, μέσα από τα επείγοντα περιστατικά και όχι της τακτικής εξέτασης. Βέβαια, εφόσον τους δίνουμε πρόσβαση στο πρωτοβάθμιο, το 70% θα καταλήγει εκεί. Πρέπει να δούμε το δευτεροβάθμιο τώρα.
Σχεδιάζουμε, αν πετύχει το σύστημα που έχει μεγάλη εξοικονόμηση όταν κάποιος που μπαίνει έστω και μία μέρα στο νοσοκομείο και δεν κάνει τίποτα κοστίζει 500 ευρώ κατά μέσο όρο και όταν μπει σε ένα πολυιατρείο έχει 75, με 425 ευρώ διαφορά στο κόστος, να περισσεύουν λεφτά από τα οποία θα χρηματοδοτήσουμε την πρόσβαση των ανασφάλιστων και στο δευτεροβάθμιο επίπεδο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου