Γενική συνέλευση του ΠΙΣ και συμπεράσματα

 Στην τελική ψηφοφορία τέθηκαν (με αντιπαράθεση) 5 προτάσεις :

- Από την «πλειοψηφία των παρόντων μελών του ΔΣ» που υποστηρίχθηκε από την ΠΑΣΚ και την ΠΑΝΔΗΚΙ (Καλοκαιρινού)

- Από το πανιατρικό αγωνιστικό μέτωπο, που υποστηρίχθηκε από ΔΗΚΙ- ΑΕΓ – ΑΡΣΙ και περιλάμβανε επαναβεβαίωση των 12 σημείων, καταγγελία της παρουσίας Καλοκαιρινού – Αλεξανδρόπουλου στον «διάλογο – παρωδία» Λοβέρδου, 48ωρη απεργία στις 23 και 24/3, κατάληψη στον ΟΠΑΔ στις 23/3.

- Από την ΔΗΠΑΚ

- Από 2 μεμονωμένους συμβούλους.

Επικράτησε η 1η πρόταση (73 ψήφοι) έναντι στην 2η (61 ψήφοι), την 3η (9 ψήφοι) και τις άλλες 2 (1-3 ψήφοι).

Αυτό, πέρα από τεχνικά και διαδικαστικά ζητήματα, οφείλεται κυρίως στη στάση των συντηρητικών συμβούλων της επαρχίας που απαιτούσαν «ενότητα» αλλά και εξέφραζαν «μουρμούρα» για το πλαίσιο της κατάληψης ( επειδή δεν προβάλλει την αμοιβή κατά πράξη, επειδή αντιτίθεται στις εξετάσεις για ειδικότητα κλπ). Επίσης φάνηκε ότι πολλοί θέλουν τον «διάλογο» με το υπουργείο για να … «επηρεάσουν» το περιεχόμενο των προεδρικών διαταγμάτων.

Συνάδελφοι όπως εύκολα συμπεραίνουμε:

Συνδικαλισμός στην Ελλάδα υπάρχει.

Υπάρχει αλλά είναι ανάπηρος, κινείται με δεκανίκια, τα δεκανίκια της εξουσίας.

H καταλυτική παρέμβαση του κομματικού μηχανισμού στην Ελλάδα δίνει στο συνδικαλισμό διακοσμητικό ρόλο, τον καθιστά συνομιλητή και συνδιαχειριστή της εξουσίας στο πλευρό της κυβερνητικής πολιτικής.

Οι συνδικαλιστές μας είναι πλήρως κομματικοποιημένοι, υποτελείς αλλότριων συμφερόντων, αναξιόπιστοι και αναποτελεσματικοί επιδιώκοντας να αποκομίσουν μέσα από το παιχνίδι της διαμεσολάβησης ίδια προσωπικά οφέλη.

Συνδικαλιστές υπάρχουν αλλά αποτελούν τα πιόνια στη σκακιέρα της πολιτικής εξουσίας. Έχουν μετατραπεί σε επαγγελματίες παραπολιτικούς, παπαγαλάκια και εκφραστές του πολιτικού σκηνικού θυσιάζοντας τα δικαιώματα των συναδέλφων που τους εμπιστεύτηκαν στο βωμό του μνημονίου.

Έτσι οι συνάδελφοι ιατροί βρίσκοντας άλλοθι και δικαιολογίες καταδίκασαν με τις αποφάσεις αυτές τις κινητοποιήσεις μας.

Διερωτώμαι:

1^ο Πως από τα εγγεγραμμένα 192 εκλεγμένα μέλη, (βάση του συγκεκριμένου ποσοστού εγκρίθηκε η  απαρτία της συνέλευσης) ψήφισαν μόνο τα 155 περίπου. Έτσι νομιμοποιούνται οι αποφάσεις;

2^ο Το σύνολο των μελών του ΠΙΣ είναι 360… Γιατί αυτές τις ιστορικές στιγμές να είναι μόνο το 192 μέλη; Για αυτό τους ψηφίσαμε;

3^ο Αν αυτοί που θέτουν υποψηφιότητες και εκλέγονται για τη νόμιμη εκπροσώπηση δεν παρουσιάζονται, τότε ευθύνεται η πλειοψηφία των ιατρών που συνειδητά απέχει από όλες τις διεκδικήσεις;

Συγκαλώ τους νέους συνάδελφους σε εγρήγορση και διαρκή συμμαχία. Με αυτές τις παρωχημένες αντιλήψεις και μεθοδολογίες γκρεμίζουν το μέλλον μας, μαυρίζουν τα όνειρα μας.

Ας μην τους το επιτρέψουμε!