Τι και αν είναι Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας; Αυτό συνεχίζει να δουλεύει χειρόγραφα και με μόλις 4 «πληροφορικάριους» -σε σύνολο 1.600 ατόμων- παρά το γεγονός ότι το τηλεφωνικό του κέντρο (στην Αθήνα) δέχεται καθημερινά 5.500 κλήσεις. Απίστευτο και όμως αληθινό, μας λέει εργαζόμενος στο ΕΚΑΒ, τονίζοντας ότι η πλειονότητα των κλήσεων που γίνονται είναι για ερωτήσεις (π.χ. ποιο νοσοκομείο εφημερεύει), ενώ ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό –συγκεκριμένα 1.200 κλήσεις- είναι για μεταφορά ασθενούς με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο που εφημερεύει.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, προκειμένου να υπάρξει, αφενός αποσυμφόρηση στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ και αφετέρου προσαρμογή του στα σημερινά δεδομένα της τεχνολογίας, η διοίκηση έχει ζητήσει εδώ και καιρό από την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να εντάξει στο δυναμικό του –από μετατάξεις- στελέχη της πληροφορικής, χωρίς όμως ακόμη κάποια απάντηση. Συνολικά έχουν ζητηθεί 20 άτομα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Από τη στιγμή που θα μπορέσει να γίνει αναβάθμιση των πληροφοριακών συστημάτων, τονίζει ο εργαζόμενος στο ΕΚΑΒ, αυτόματα θα μειωθεί και ο χρόνος αναμονής για τα ασθενοφόρα που καλούνται. Ο οποίος, για τα μεν επείγοντα περιστατικά είναι έως και 12 λεπτά, ενώ για άλλες περιπτώσεις –όπως κολικοί, ή ορθοπεδικά- ξεπερνά την ώρα. Στη δεύτερη αυτή κατηγορία περιλαμβάνεται –όσον αφορά τον χρόνο αναμονής- το 20% των περιστατικών.
«Αυτό συμβαίνει διότι δουλεύουμε χειρόγραφα σε όλα τα επίπεδα», μας λέει ο εργαζόμενος στο ΕΚΑΒ και όχι ψηφιακά, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, όπου μόνο τότε μπορεί να εφαρμοστεί σωστά το Πρωτόκολλο Διαχείρισης Περιστατικού. Γιατί, συνεχίζει ο ίδιος, αυτός που καλεί στο κέντρο του ΕΚΑΒ πρέπει να απαντήσει ηλεκτρονικά σε ένα ερωτηματολόγιο και με βάση τις απαντήσεις που θα δώσει οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ θα κρίνουν την κρισιμότητα του περιστατικού. Μολονότι είχε ζητηθεί μία τέτοια ηλεκτρονική εφαρμογή από το Ινστιτούτο Τεχνικών Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Κρήτης και τελικά ετοιμάστηκε ποτέ αυτή δεν εφαρμόστηκε.
Δέσποινα Καραγιαννοπούλου
Μια από τις μεγάλες παθογένειες στον τομέα της υγείας είναι η αγορά πανάκριβων μηχανημάτων που δεν χρησιμοποιούνται ποτέ (στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχει ειδικά εκπαιδευμένος χρήστης για να θέσει το μηχάνημα σε λειτουργία), η δημιουργία πλατφόρμας ηλεκτρονικής εφαρμογής που επίσης δεν αξιοποιήθηκε ποτέ και πολλές άλλες περιπτώσεις μη αξιοποίησης του υπάρχοντος υλικοτεχνικού εξοπλισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφή