Προς όλους τις ειδικευόμενους

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην υγεία την τελευταία 3τία διαπίστωσα και διαπιστώνω πράγματα που αδυνατώ να συμφιλιωθώ και να υιοθετήσω.

Γίνονται καθημερινά συγκρούσεις μέσα μου βλέποντας σωρεία καταστάσεων που μόνο την αηδία και απέχθεια μου προκαλούν. Εμείς οι ιατροί η πλέον ανομοιογενής ομάδα όλων των επαγγελμάτων. Εμείς των Παθολογικών, Χειρουργικών, εργαστηριακών και λοιπών τμημάτων, αλληλοεξαρτώμενοι όσον αφορά την διευθέτηση περιστατικών αλλά στην ουσία τόσο διαφορετικοί στον τρόπο σκέψης, στις αντιδράσεις και στις διεκδικήσεις μας.

Ο εγωισμός που έχουμε αναπτύξει σε όλους τους τομείς της ζωής μας, ο εύκολος τρόπος διαφοροποίησης ώστε να πείσουμε ασθενείς ότι είμαστε καλύτεροι από άλλους για να ικανοποιήσουμε το υπερεγώ το οποίο σε πολλές περιπτώσεις μεταφράζεται και σε ευρώ. Κανείς μας δεν μπορεί πια να υποχωρήσει σε μια διένεξη, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της διαφορετικής άποψης του άλλου. Αποτέλεσμα όλων αυτών η αποσύνθεση όλων των δομών του συστήματος και ο ατομικισμός που αναπτύσσεται σαν άμυνα από τον εχθρό… Ποιον εχθρό? Τον ίδιο μας τον εαυτό, τον συνάδελφο… Κοινώς ψευδαισθήσεις.

Σε ιδιωτικές συζητήσεις σχεδόν όλοι καταγράφουν τα λάθη, τις παραλείψεις , τις σκοπιμότητες, τις υπόγειες διαδρομές ορισμένων τα σφάλματα του συστήματος εν γένει αλλά καταλήγουν τελικά να λένε πως δεν αλλάζει τίποτα.

Διαφωνώ συνάδελφοι… Αλλάζει προς το χειρότερο και με γρήγορους ρυθμούς .

Αν δεν αντιδράσουμε ομαδικά και συντονισμένα με συγκεκριμένες απόψεις και προτάσεις δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε την τύχη του συστήματος.

Να μετατρέψουμε τον κομματοκεντρικό συνδικαλισμό σε υγιή συνδικαλισμό όπου δεν θα μας πείθουν οι καρεκλοκένταυροι των κομμάτων ποιο είναι σωστό και τι λάθος λες και εμείς δεν έχουμε άποψη. ΝΑ θυμίσω σε ορισμένους πως συνδικαλισμός ορίζεται η κίνηση οργανώσεως των εργαζομένων για την αποτελεσματική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Πως εφαρμόζεται σήμερα? Η συνδικαλιστές κατόπιν συνεννόησης με τα επιτελεία των κομμάτων που ανήκουν, πρέπει να πείσουν τον εργαζόμενο τι είναι καλό και τι όχι και τις περισσότερες φορές το πετυχαίνουν με υποσχέσεις!!! Πετυχημένος είναι ο συνδικαλιστής που θα πείσει περισσότερους ή πιο σωστά που θα καταφέρει ηπιότερες αντιδράσεις. Το κέρδος? Προσωπικό ή οικογενειακό άλλες φορές.

Οι μεμονωμένες αντιδράσεις πνίγονται εύκολα και ξέρετε κάτι? Όσο μιλάς ανεξάρτητα και έχεις δίκιο σε εκβιάζουν σε φοβερίζουν και αισθάνεσαι μόνος.

Όσο είσαι σε παράταξη? Ή ευθυγραμμίζεσαι θέλοντας και μη ή σε απομονώνουν.

Το μέσον που μπορούμε να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων η συσπείρωση…

Προτείνω τη δημιουργία παράταξης στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ και της ΟΕΝΓΕ με σκοπό την εκπροσώπηση των ειδικευομένων. Μακριά από παρατάξεις και κόμματα. Είμαστε η πλειοψηφία στο ΕΣΥ, η ραχοκοκαλιά, οι στυλοβάτες του συστήματος. Γιατί να γίνονται πράγματα χωρίς εμάς και τις περισσότερες φορές ενάντια σε εμάς?

Το πιο ισχυρό επιχείρημα; το πολυδιεθυντικό στην συλλογική σύμβαση εργασίας. Απλά καλύφθηκαν πίσω από το ωράριο, εκβίασαν, πέτυχαν… Ας κάνουν επίσκεψη οι διευθυντές με τον επιμελητή τους… Εμείς τι κάναμε αλήθεια? Απουσιάζαμε και αποφάσιζαν οι φιλόδοξοι μελλοντικοί διευθυντές (μα στους συνδικαλιστές μας αναφέρομαι φυσικά).

Που είναι η εκπαίδευση, η αξιολόγιση, η ποιότητα ζωής κατά τη διάρκεια της ειδικότητας, τι μας περιμένει μετά? Δεν αντιδρά κανείς και δεν τα θίγει κανείς… Ή μήπως απασχολούν τους λίγους και όχι τους πολλούς?

Δύσκολο επίτευγμα αλλά ίσως το μοναδικό… Στόχος να διαβάσουν οι περισσότεροι συνάδελφοι νέοι ιατροί τη σκέψη αυτή για να πετύχουμε κάτι όλοι μαζί για το ΕΣΥ.

Επιθυμώ να επικοινωνήσουμε με συναδέλφους με τα περισσότερα νοσοκομεία και να συζητήσουμε τον τρόπο οργάνωσης.

Δεν ξέρω πόσοι διαβάζουν το συγκεκριμένο ιστολόγιο αλλά θα ήθελα να διαβαστεί από πολλούς σε διάφορα νοσοκομεία και μακάρι να γίνει κάτι σοβαρό. Καμιά προσωπική εκμετάλλευση … Όσοι πιστοί ας προσέλθουν να το συζητήσουμε…