Θανάσιμη είναι η καρδιαγγειακή νόσος σε πολλά άτομα, που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση νεφρού και αυτό γιατί οι ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια έχουν πάρα πολύ υψηλά ποσοστά καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνητότητας συγκρινόμενοι με το γενικό πληθυσμό. Η καρδιαγγειακή θνητότητα αυξάνεται περίπου 10 φορές σε ασθενείς με τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, ακόμη και όταν έχουν ληφθεί υπ’ όψη η επίδραση της ηλικίας, του φύλου, της φυλής και η παρουσία του διαβήτη.
Η ισχαιμική καρδιακή νόσος και η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι παρούσες στο 50% περίπου των ασθενών, που αρχίζουν αιμοκάθαρση και το ποσοστό θνητότητας σε αυτές τις νόσους σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου είναι εξαιρετικά υψηλό. Επιπλέον ασθενείς που είναι σε αιμοκάθαρση παρουσιάζουν μια εξαιρετικά ταχεία εξέλιξη της αθηροσκλήρυνσης. Αυτό είναι το συμπέρασμα συζήτησης, που έγινε στο πλαίσιο του 7ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ανοσολογίας, που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Όπως τόνισε στην εισήγησή του ο νεφρολόγος Γεώργιος Βέργουλας, από την Χειρουργική Κλινική Μεταμοσχεύσεων του Α.Π.Θ. στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, παρά το γεγονός ότι η νεφρική μεταμόσχευση συνδέεται με βελτίωση πολλών από τους παράγοντες κινδύνου της καρδιαγγειακής νόσου, που σχετίζονται με δυσλειτουργία του ενδοθηλίου, η πρόωρη καρδιαγγειακή νόσος στους λήπτες νεφρικών μοσχευμάτων αναγνωρίζεται σήμερα ως μια από τις βασικές αιτίες θανάτου και απώλειας του μοσχεύματος. Η εμφάνιση νέων καρδιαγγειακών επεισοδίων σε μεταμοσχευμένους ασθενείς είναι πενταπλάσια από αυτή που παρατηρείται στο γενικό πληθυσμό σε άτομα του ιδίου φύλου και ηλικίας.
Ο ακριβής παθογενετικός μηχανισμός της ταχείας εξέλιξης της καρδιαγγειακής νόσου σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου είναι άγνωστος. Μετά από επιτυχή νεφρική μεταμόσχευση ο κίνδυνος εμφάνισης για πρώτη φορά καρδιαγγειακής νόσου πέφτει περίπου πέντε φορές. Η καρδιαγγειακή νόσος πριν από τη μεταμόσχευση αποτελεί προγνωστικό παράγοντα καρδιαγγειακών επεισοδίων μετά τη μεταμόσχευση. Δεν είναι γνωστό εάν η μεταμόσχευση έχει κάποια προστατευτική δράση στην ασβέστωση των αγγείων, όπως δεν είναι γνωστό εάν η ασβέστωση πριν τη μεταμόσχευση έχει οποιαδήποτε επίδραση στην πορεία του λήπτη. Όμως ένα χρόνο μετά από νεφρική μεταμόσχευση παρατηρείται βελτίωση της δυσκαμψίας των αγγείων. Η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία είναι καταστάσεις που είναι αποδεδειγμένα παράγοντες δυσλειτουργίας του ενδοθηλίου σε ασθενείς με νεφρική μεταμόσχευση.
Η βλάβη του τοιχώματος των αγγείων του μοσχεύματος και η δυσλειτουργία του ενδοθηλίου αυτών μπορεί να παίζουν ανεξάρτητο ρόλο στην καρδιαγγειακή νόσο, που σχετίζεται με τη χρόνια δυσλειτουργία του μοσχεύματος δεδομένου, ότι πρόσφατα διαπιστώθηκε πως αυτή καθαυτή η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια είναι παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακή θνητότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου