ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΥ: Εγκλημα εκ προμελέτης

Οι πρόσφατες εκλογές πέρασαν χωρίς ν' ακουστεί σχεδόν τίποτα για το σύστημα υγείας και τα δεινά που υφίστανται οι πολίτες εξαιτίας του.
Τι θα μπορούσαν, άλλωστε, να πουν τα δύο κόμματα εξουσίας, όταν έχουν φροντίσει με τόση επιμέλεια να διαμελίσουν τα ιμάτια του ΕΣΥ, παραχωρώντας τα περισσότερα στον ιδιωτικό τομέα και τα υπόλοιπα στους ασύστολα παραοικονομούντες;

**Τα αίτια της σήψης είναι πολλά. Εχουν τη ρίζα τους στις πολιτικές αντιλήψεις που σταδιακά επικράτησαν τα τελευταία χρόνια, θεωρώντας κάθε δημόσιο αγαθό ως οικονομικά επιζήμιο. Ως τέτοιο ζημιογόνο αγαθό έχουν κατατάξει και την υγεία. Ισχυρίζονται πως η υγεία δεν αποτελεί πρωταρχικό ανθρώπινο αγαθό, το οποίο η πολιτεία έχει υποχρέωση να εξασφαλίζει δωρεάν σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά εμπορευματικό είδος με διακυμάνσεις που επιβάλλονται από την προσφορά και τη ζήτηση.
Πρόκειται για ιδεολογία καταστροφική για το κοινωνικό σύνολο και, κυρίως, για τα φτωχότερα και ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, που εκτός της φτώχειας έχουν ν' αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας χωρίς δυνατότητα να αποταθούν σε υπηρεσίες υγείας λόγω του κόστους που συνεπάγεται.

**Καθώς λοιπόν, μετά το 1990, επικρατούσαν στο ΠΑΣΟΚ αυτές οι αντιλήψεις, άρχισε η αναθεώρηση βασικών αρχών που θέσπισε ο ιδρυτικός νόμος του ΕΣΥ, με πλέον τραγικές τις ρυθμίσεις από τον Αλ. Παπαδόπουλο το 2001. Τρία χρόνια αργότερα, η επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας έκανε τα πράγματα απροκάλυπτα, έτσι ώστε η ασύδοτη ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα και ο ταυτόχρονος ευτελισμός του δημόσιου συστήματος υγείας να καταστούν επίσημη πολιτική.

**Δυστυχώς, η κοινωνία υφίσταται και παρακολουθεί παθητικά όσα διαδραματίζονται. Κανένα κίνημα αντίστοιχο εκείνου που δημιουργήθηκε στην παιδεία δεν έχει αναδυθεί στο χώρο της υγείας. Οι μόνες συγκροτημένες απόψεις που ακούγονται προέρχονται από την πλευρά της αριστεράς, οι οποίες όμως μέσα στον τυφώνα των «μεταρρυθμίσεων» χάνουν την ένταση και τη σπουδαιότητα που τους αναλογεί.

**Η σήψη του δημόσιου συστήματος υγείας επέτρεψε την τεράστια διείσδυση των ιδιωτικών ομίλων εξαναγκάζοντας τους έλληνες πολίτες να εισφέρουν περισσότερο από 50% των δαπανών υγείας από την τσέπη τους, πράγμα που δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Το σύστημα υγείας της χώρας μας κατρακυλά συνεχώς τις κλίμακες αξιολόγησης που καταρτίζουν διεθνή ερευνητικά ινστιτούτα, και η πτώση αυτή δεν φαίνεται πως θα αναστραφεί χωρίς δραστική αλλαγή πολιτικής. Κάτι τέτοιο δεν είναι δυστυχώς ορατό στον ορίζοντα. Τα πειστήρια της παραπάνω εκτίμησης βρίσκονται στον προϋπολογισμό και τις νομοθετικές πρωτοβουλίες του υπουργείου Υγείας.

**Οι δαπάνες υγείας που εγγράφονται στον φετινό προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης είναι μισές από εκείνες που κατά μέσο όρο δαπανούν οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθιστώντας απολύτως βάσιμη την απαίτηση να διπλασιαστούν αυτές οι δαπάνες.
Μόνο τότε θα καταστεί εφικτή η κάλυψη των τεράστιων κενών σε νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, η ανανέωση του εξοπλισμού, η βελτίωση στους μισθούς. Ταυτόχρονα, χρειάζεται συνολική αναμόρφωση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα υγείας. Πρόκειται για σύστημα άναρχο, με τεράστια παραοικονομία, την οποία η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν αγγίζει παρά μόνο αρκείται να διαπιστώνει και να εξορκίζει.
Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό ο ακατάσχετος βερμπαλισμός και οι πομφολυγώδεις εξαγγελίες έχουν γίνει πλέον η επίσημη έκφραση στο υπουργείο Υγείας.

**Είναι εξωφρενικό να διατυμπανίζεται επί σειρά ετών ως σοβαρή πρωτοβουλία η θέσπιση Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όταν στην πλειονότητα των αναπτυγμένων χωρών του κόσμου έχει εδραιωθεί ήδη από δεκαετίες και λειτουργεί αποτελεσματικά, αποτρέποντας κινδύνους και προλαμβάνοντας ακόμα περισσότερους.
Στερείται οιασδήποτε σοβαρότητας η έκδοση Υπουργικής Απόφασης για λειτουργία Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών στα νοσοκομεία της χώρας, όταν ως δαπάνη προβλέπεται κονδύλιο μηδενικού ύψους. Είναι εγκληματικό να μένουν 150 κρεβάτια ΜΕΘ κλειστά και να οδηγούν ετησίως 3.000 ζωές στην απώλεια.

**Τέλος, το εφημεριακό που έχει ανοίξει τον τελευταίο καιρό αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας, διότι οι επείγουσες ανάγκες των πολιτών καλύπτονται αποκλειστικά από τα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Η εξόντωση των εφημερευόντων γιατρών οδηγεί σε φαύλο κύκλο, ο οποίος πρέπει να σπάσει με μέτρα ορθολογιστικά, έχοντας τη συναίνεση των ίδιων των γιατρών. Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία αντιμετωπίζει το εφημεριακό με αβάσταχτη ελαφρότητα και προχειρότητα, κινδυνεύοντας να οδηγήσει τα νοσοκομεία σύντομα σε κατάρρευση.

**Συμπερασματικά, το δημόσιο σύστημα υγείας χρειάζεται επειγόντως ριζική αναμόρφωση, ώστε να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών δωρεάν, με ποιότητα, επάρκεια και ευκολία πρόσβασης.
Οιαδήποτε καθυστέρηση συνιστά έγκλημα εκ προμελέτης, έγκλημα που κοστίζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.

Άρθρο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΑΡΝΑΒΑ: μέλος στη Γραμματεία της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ).