Πιο αυστηρή η συνταγογράφηση φαρμάκων στον ΕΟΠΥΥ

Πιο απαιτητικό έχει γίνει από την Τετάρτη το ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ.

Ο γιατρός θα πρέπει να συσχετίζει το κάθε σκεύασμα με συγκεκριμένη διάγνωση, βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών του συστήματος “ICD – 10”. Για παράδειγμα, ο γιατρός δεν θα μπορεί να γράψει φάρμακο για την υπέρταση, εάν προηγουμένως δεν το έχει αντιστοιχίσει με ειδικό πεδίο στη διάγνωση “υπέρταση” του παραπάνω συστήματος (οδηγίες για τους γιατρούς εδώ).

Παρόμοιο σύστημα υπάρχει ήδη στον ΕΟΠΥΥ για τη συσχέτιση χορηγούμενων εξετάσεων και διάγνωσης με το “ICD – 10”. Η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης ΑΕ (ΗΔΙΚΑ), που διαχειρίζεται το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης του ΕΟΠΥΥ, αναφέρει τα εξής:

“Στην εφαρμογή της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης κατά την καταχώρηση συνταγής είναι υποχρεωτική η συσχέτιση κάθε φαρμάκου που προστίθεται στη συνταγή με τουλάχιστον μία από τις ICD- 10 διαγνώσεις που έχουν προστεθεί σε αυτή. Κάθε φάρμακο, μπορεί να συσχετιστεί με μια ή περισσότερες ICD - 10 διαγνώσεις. Κατά την προσθήκη φαρμάκου, ο γιατρός πρέπει να συσχετίσει κάθε φάρμακο που προσθέτει, με τουλάχιστον μία ICD - 10 διάγνωση από αυτές που έχουν ήδη προστεθεί στη συνταγή. Σε κάθε φάρμακο υπάρχει πλέον ένα καινούργιο πεδίο 'Διαγνώσεις' προς συμπλήρωση.

Προκειμένου ο ιατρός να συσχετίσει φάρμακο με μία ή περισσότερες ICD – 10 διαγνώσεις, τότε επιλέγει μία ή περισσότερες τιμές από την λίστα που εμφανίζεται στο πεδίο 'Διαγνώσεις'. Η συσχέτιση κάθε φαρμάκου με τουλάχιστον μία ICD - 10 διάγνωση είναι υποχρεωτική”. Σύμφωνα με τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, η παρέμβαση δεν έχει περιοριστικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί ένα ακόμη “εργαλείο” με το οποίο θα καταγράφεται η συνταγογραφική συμπεριφορά κάθε γιατρού. ICD – 10 Το “ICD – 10” είναι η δέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (International Classification of Diseases). Αποτελεί μία κωδικοποίηση των νοσημάτων η οποία έχει γίνει από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η οποία αποσκοπεί στην όσο το δυνατό καλύτερη ανάλυση και επεξεργασία των ιατρικών διαγνώσεων παγκοσμίως.

Ο ΠΟΥ διατηρεί στο Διαδίκτυο μία έκδοση (στα αγγλικά) της τελευταίας αναθεώρησης. Το “ICD” δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολύ εξειδικευμένους σκοπούς, καθώς δεν είναι δυνατή η καταχώρηση πολύ αναλυτικών καταστάσεων όπως "για ποιον λόγο ήρθε στο νοσοκομείο". Είναι, όμως, χρήσιμη στην ομαδοποίηση και ανάλυση διαγνώσεων για επιδημιολογικούς λόγους.

Αναθεώρηση Η δέκατη αναθεώρηση της ταξινόμησης (ICD – 10) ξεκίνησε το 1983 και ολοκληρώθηκε το 1992, ενώ το υπουργείο Υγείας την έχει μεταφράσει στα ελληνικά. Η βασική ταξινόμηση γίνεται με τριψήφιους κωδικούς που είναι και υποχρεωτικό επίπεδο κωδικοποίησης για τη διεθνή αναφορά στη βάση δεδομένων της θνησιμότητας της ICD και για γενικές διεθνείς συγκρίσεις. Ακολουθεί μία δεύτερη κατηγοριοποίηση με τετραψήφιο κωδικό, η οποία δεν είναι υποχρεωτική, αλλά γενικά χρησιμοποιείται και σε μερικές κατηγορίες αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα της ICD.