Το 40% των Ελλήνων τρώνε λιγότερο, για να αγοράσουν φάρμακα

Στοιχεία-σοκ αποκαλύπτει έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), σύμφωνα με την οποία τα μεγάλα θύματα των «μεταρρυθμίσεων» στην Υγεία, οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα, κόβουν ό,τι μπορούν, για να αγοράσουν τα απαραίτητα φάρμακά τους, ενώ το κράτος θα πετύχαινε μεγαλύτερη εξοικονόμηση πόρων αν οι ασθενείς μπορούσαν να ρυθμίζουν τις ασθένειές τους
Ο αδέκαστος Άδωνις Γεωργιάδης ευαγγελίζεται ένα σύστημα υγείας για όλους τους Έλληνες. Υπολογίζει όμως χωρίς τις τσέπες των ασφαλισμένων, που καθημερινά πλήττονται από τις πολιτικές και τα μέτρα της τρόικας τα οποία ο ίδιος θεσμοθετεί και υπερασπίζεται σθεναρά ως άλλος... εκτελεστής της δημόσιας υγείας.

Στο απόσπασμα στέλνει καθημερινά χιλιάδες ανήμπορους συμπολίτες μας που πάσχουν από χρόνια νοσήματα και οι οποίοι πλέον περικόπτουν ακόμη και τα απολύτως απαραίτητα αγαθά, για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους, που έπαιρναν δωρεάν πριν μπει η Ελλάδα στο Μνημόνιο.
Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), οκτώ στους δέκα Έλληνες αναγκάζονται να στερηθούν είδη πρώτης ανάγκης, για να συνεχίσουν να λαμβάνουν το απαραίτητο σκεύασμά τους. Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, ότι οδήγησαν 4 στους 10 Έλληνες να κόψουν από τρόφιμα, για τη θεραπεία τους.
Κοντόφθαλμος
Και να φανταστεί κανείς ότι ο παντογνώστης Άδωνις ξεχνά πως, με βάση τις επιστημονικές έρευνες, αν οι ασθενείς μπορούν να ρυθμίζουν τις ασθένειές τους, όπως για παράδειγμα την υπέρταση ή το διαβήτη, το σύστημα υγείας μακροπρόθεσμα θα έχει εξοικονόμηση πόρων. Αλλά προφανώς αυτό δεν αφορά τον Άδωνι Γεωργιάδη, αλλά τον επόμενο υπουργό Υγείας...
Όπως προκύπτει από την ίδια έρευνα της ΕΣΔΥ, από το 2011 έως και το 2013 μειώθηκαν οι επισκέψεις για λόγους οικονομίας στις πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας σε ποσοστό 30%,
ενώ τα νοικοκυριά μείωσαν τα χρήματα που έδιναν για τις υπηρεσίες αυτές το ίδιο διάστημα κατά 50%. Γι' αυτό άλλωστε, 6 στους 10 ασθενείς αποδεικνύεται ότι αντιμετωπίζουν πλέον περιορισμούς στην πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, λόγω έλλειψης χρημάτων, που τους κάνει να... μεταχρονολογούν τις υγειονομικές τους ανάγκες.
Κάπως έτσι, οι 8 στους 10 ασθενείς μειώνουν τις δαπάνες για στέγαση, μετακινήσεις και τηλεπικοινωνίες, για να μπορέσουν να αγοράσουν τα φάρμακά τους, ενώ 4 στους 10 κόβουν ακόμη και από τη διατροφή τους. Μάλιστα 2 στους 10 ψαλίδισαν τελείως τις επισκέψεις σε γιατρούς. Γεγονός καθόλου τυχαίο, καθώς η έρευνα της ΕΣΔΥ απέδειξε ότι κάθε νοικοκυριό έχασε τουλάχιστον 530 ευρώ κατά μέσο όρο το μήνα και φθάνει πλέον στα 1.115 ευρώ.

Η έρευνα της ΕΣΔΥ, που πραγματοποιήθηκε σε ενήλικους ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, ΧΑΠ και άνοια, στα μεγάλα αστικά κέντρα, έδειξε ότι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την κρίση αλλά και από τις «μεταρρυθμίσεις» είναι οι χρονίως πάσχοντες. Νοσήματα τα οποία ευθύνονται για το 70% της ζήτησης υπηρεσιών Υγείας και απορροφούν το 50% της εθνικής υγειονομικής δαπάνης, με υψηλό κόστος στο σύστημα.
Από την τσέπη τους
Αναγκάζονται να πληρώνουν περισσότερα από την τσέπη τους για τα φάρμακά τους, ενώ συναντούν και νέα εμπόδια πρόσβασης στην περίθαλψη. Ομως, αυτό έχει αποτέλεσμα τη μειωμένη συμμόρφωση στις θεραπείες και κατά συνέπεια αύξηση των ποσοστών απορρύθμισης των ασθενειών τους. Ετσι, στη συνέχεια αυξάνεται η ζήτηση για νοσηλεία στα νοσοκομεία, με άμεση συνέπεια την όξυνση της δαπάνης και τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού για την Υγεία.
Παράλληλη έρευνα του καθηγητή Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ, Κώστα Αθανασάκη, έδειξε ότι αν υπήρχε πρόληψη και οι ασθενείς είχαν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν τις παθήσεις τους, θα είχαμε εξοικονομήσει εκατοντάδες εκατ. ευρώ. Ενδεικτικά:
* Για την υπέρταση, το σύνολο της μείωσης της υγειονομικής δαπάνης από τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης ανέρχεται σε 0,83 δισ. ευρώ σε διάστημα δεκαετίας ή 83 εκατ. ευρώ ετησίως με συντηρητικούς υπολογισμούς.
* Για το διαβήτη, αν «ρυθμίζονταν» όλοι οι ασθενείς, η εξοικονόμηση θα άγγιζε τα 173,5 εκατ. ευρώ ετησίως. Χαρακτηριστικό είναι ότι το ετήσιο κόστος ενός ορθά ρυθμισμένου ασθενούς είναι 981,72 ευρώ, ενώ για έναν μη ρυθμισμένο διαβητικό το κόστος εκτοξεύεται στα 1.566,12 ευρώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου