Κύριε Διευθυντά,Με αφορμή τη συνέντευξη του κ. Μόσιαλου στην εφημερίδας σας στις 8-5-2011, θέλω να παρατηρήσω τα εξής: Καταρχήν, αναφέρεται μεταξύ άλλων στα έντονα φαινόμενα κομματισμού στη διοίκηση των νοσοκομείων και στη στελέχωση των υπηρεσιών. Μα αυτά, είναι φαινόμενα που οι ίδιες οι κυβερνήσεις τροφοδοτούν εδώ και χρόνια, με μπροστάρη τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όσον αφορά δε τη δημιουργία ενιαίου ασφαλιστικού φορέα υγείας, αποτελεί πάγιο αίτημά μας τα τελευταία 20 χρόνια, με το σκεπτικό όμως ότι θα εξομοιώνονταν οι παροχές του κατώτερου ταμείου με το ανώτερο και όχι το αντίστροφο, όπως γίνεται με το τελευταίο νομοθέτημα του Υπουργού. Επίσης, αναφέρει ότι ο νέος αυτός φορέας θα πρέπει να βρει το κατάλληλο προσωπικό, ώστε να μπορέσει να βάλει μια τάξη στο χώρο της υγείας. Μα και ο πλέον αδαής αντιλαμβάνεται ότι πρώτα θα πρέπει να εξασφαλιστεί το κατάλληλο προσωπικό και στη συνέχεια να λειτουργήσει ο νέος φορέας, διαφορετικά θα δημιουργηθούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιδιώκει να λύσει.
Στην ερώτηση για ελλείψεις υλικών απαντά: «Δεν υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις υλικών στα περισσότερα νοσοκομεία». Αυτό όμως στα απλά ελληνικά σημαίνει: Σε πολλά νοσοκομεία υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις και στα υπόλοιπα υπάρχουν, αλλά όχι σημαντικές.
Συνδέει την ανάγκη για συγχωνεύσεις Κλινικών ή νοσοκομείων στη βάση κυρίως της χαμηλής πληρότητας, η οποία στην Αττική αγγίζει το 77%. Παραγνωρίζει όμως το γεγονός ότι, με βάση τον ισχύοντα νόμο, για να ξεκινήσει η εφημερία, το νοσοκομείο πρέπει να έχει το 25% των κλινών του κενές, τη στιγμή που στην Αττική τα νοσοκομεία εφημερεύουν κάθε 4 ημέρες και στην Περιφέρεια κάθε μέρα. Επίσης, οι νοσοκομειακές κλίνες πρέπει να μπορούν να καλύψουν έκτατες ανάγκες όπως λ.χ επιδημίες. Τα νοσοκομεία δε, δεν είναι ξενοδοχεία για να μετράμε μόνο με όρους παραγωγικότητας.
Αναφορικά με την ερώτηση για τον αριθμό των νοσοκομειακών γιατρών, παραδέχεται πλέον ότι ανέρχονται σε 13.000 και όχι 23.000-25.000 που έλεγαν το πρώτο διάστημα. Σημειώνω ότι κοινή επιτροπή του υπουργείου Υγείας και της ΟΕΝΓΕ το 2009, αναγνώρισε ότι λείπουν 4.500 γιατροί, ώστε να μην κάνουν περισσότερες από 7 εφημερίες το μήνα, εκτός και αν οι κ.κ. Μόσιαλος και Λιαρόπουλος εκτιμούν ότι τα νοσοκομεία δεν χρειάζεται να εφημερεύουν, οι νοσοκομειακοί γιατροί πρέπει να κάνουν 10-15 εφημερίες ή ακόμη καλύτερα το 40% των νοσοκομείων να κλείσει, όπως ο κ. Λοβέρδος φοβερίζει. Όσον αφορά δε τα παραδείγματα που επικαλείται, όπως την ύπαρξη 18 οφθαλμιάτρων για 14 κλίνες με την ταυτόχρονη ύπαρξη ουράς 60-70 ατόμων να περιμένουν να εξεταστούν, υποδηλώνουν άγνοια περί την υγεία. Τον ενημερώνουμε λοιπόν ότι η πλειοψηφία των οφθαλμολογικών ασθενών δεν χρήζει νοσηλείας και η ουρά που δημιουργείται, οφείλεται στην πληθώρα εξεταζόμενων και χειρουργούμενων που δεν χρήζουν νοσηλείας! Στην προκειμένη περίπτωση, δεν θα έπρεπε να αντιστοιχίσει κλίνες με γιατρούς, αλλά αριθμό ασθενών με γιατρούς.
Η ιδιαίτερη εμμονή σχετικά με το πολυδιευθυντικό σύστημα που σημειωτέον δε, λειτουργεί και στην Αγγλία του κ. Μόσιαλου, βάζει τέλος στην παντοκρατορία του ενός και στην κομματοκρατία. Αν ο κ. Μόσιαλος παρακολουθούσε, θα ήξερε ότι οι επιτροπές κρίσεων των γιατρών που παρομοιάζει με συνελεύσεις φοιτητών, αποτελούσαν μεταβατικό στάδιο διετίας, το οποίο όπως συζητήσαμε και με τον κ. Λοβέρδο, θα άλλαζε, ενώ αντικατέστησε τα κομματικά Συμβούλια Επιλογής από αντίστοιχα θεσμικά, μη κομματικά, τα οποία σκοπίμως ξεχνά. Επίσης, παραλείπει να αναφέρει ότι τη Διεύθυνση της κάθε Κλινικής ασκεί ένας γιατρός ο οποίος έχει τον τίτλο του Συντονιστή Διευθυντή, οι άλλοι δε Διευθυντές στο βαθμό, δεν διευθύνουν, αλλά αποτελούν το εφημερεύον μάχιμο ιατρικό δυναμικό με αναβαθμισμένο κύρος και προοπτικές.
Όσον αφορά τέλος τις γενικές παρατηρήσεις για την οικονομία και το κράτος, να του θυμίσω ότι αυτές διαφέρουν από την ιδεολογική προσέγγιση του χώρου του, που τις κρίσιμες δεκαετίες του ’80 και ’90 επικράτησε και έτσι οδηγηθήκαμε εδώ που είμαστε σήμερα. Και αυτά για να μην συμπεριφερόμαστε σε όλες τις φάσεις της ζωής μας, σφάλλοντας ή όχι, ως τιμητές!
Στάθης Τσούκαλος
Πρόεδρος ΕΙΝΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου