Ο χρόνιος πόνος τροποποιεί την εγκεφαλική λειτουργία

Απεικονίσεις εγκεφάλων ατόμων με χρόνιο πόνο δείχνουν μια κατάσταση μόνιμης δραστηριότητας σε περιοχές που θα έπρεπε να είναι σε ηρεμία, εξηγούν Αμερικανοί επιστήμονες.

Αυτό ενδεχομένως να εξηγεί γιατί οι ασθενείς με χρόνιο πόνο έχουν υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, άγχους και άλλων διαταραχών. Ο χρόνιος πόνος τροποποιεί τον τρόπο που οι άνθρωποι επεξεργάζονται τις πληροφορίες που είναι άσχετες με τον πόνο.

Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Neuroscience ο Δρ Ναντε Τσιαλβο από το Πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγο διαπίστωσε ότι τα άτομα με χρόνιο πόνο, δηλαδή που διαρκεί περισσότερους από έξι μήνες μετά τον τραυματισμό, αντιμετωπίζουν πολλά ζητήματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής τους, χωρίς να είναι πάντα ξεκάθαρο από πού πηγάζουν αυτά.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι στα υγιή άτομα συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου αναλαμβάνουν δράση σε φάση ηρεμίας, κάτι σαν δίκτυο υπερηρεμίας που φροντίζει τον εγκέφαλο όταν βρίσκεται σε φάση ξεκούρασης.
Όταν το άτομο ασχολείται με κάτι το δίκτυο αυτό σιγεί, αλλά όχι στα άτομα με χρόνιο πόνο. Αντίθετα, η εμπρόσθια περιοχή του φλοιού που κυρίως σχετίζεται με το συναίσθημα είναι σε διαρκή δράση, διαταράσσοντας την φυσική ισορροπία.

Με τη χρήση λειτουργική μαγνητικής τομογραφίας ο Δρ Τσιαλβο εξέτασε 15 άτομα με χρόνιο πόνο της μέσης και 15 υγιή άτομα.
Οι εθελοντές έπρεπε να διεκπεραιώσουν κάτι απλό, να εντοπίσουν μια κινούμενη μπάρα στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή, και έτσι μπόρεσαν οι ερευνητές να μελετήσουν τον εγκέφαλο που έβγαινε από το δίκτυο υπερηρεμίας και εκτελούσε την δουλειά.

Και οι δυο ομάδες έφεραν εις πέρας με επιτυχία αυτό που τους είχε ανατεθεί, αλλά όταν μετρήθηκαν οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιήθηκαν, προέκυψαν διαφορές. Αυτό που προκάλεσε έκπληξη είναι το πόσες εγκεφαλικές περιοχές τέθηκαν σε λειτουργία για την διεκπεραίωση της αποστολής συγκριτικά με την υγιή ομάδα. Ήταν 50 φορές μεγαλύτερες.

Οι διαταραχές στο δίκτυο υπερηρεμίας μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι ασθενείς με χρόνιο πόνο έχουν προβλήματα προσοχής, διαταραχής του ύπνου και ακόμα και κατάθλιψης.
Αυτό δείχνει ότι ο εγκέφαλος του ατόμου με χρόνιο πόνο δεν είναι απλώς ένας υγιής εγκέφαλος που επεξεργάζεται την πληροφορία του πόνου αλλά είναι τροποποιημένος από τον εμμένων πόνο κατά έναν υπενθυμιστικό τρόπο άλλων νευρολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με τις γνωστικές εξασθενήσεις.