Η παχυσαρκία μειώνει τις πιθανότητες της γυναίκας να κυοφορήσει και όσο περισσότερο παχύσαρκη είναι μια γυναίκα, τόσο χειρότερη προοπτική σύλληψης έχει, σύμφωνα με ολλανδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Human Reproduction.
Ερευνητική ομάδα του Ακαδημαϊκού Ιατρικού Κέντρου του Aμστερνταμ μελέτησε πως η παχυσαρκία επηρεάζει τις γυναίκες που έχουν ωορρηξία, αλλά έχουν πρόβλημα στην επίτευξη της σύλληψης.
Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότερα από 3.000 ζευγάρια από 24 νοσοκομεία της Ολλανδίας την περίοδο 1994-2004.
Ο Δρ Γιαν Βιλλεμ βαν ντερ Στιγκ μελέτησε τη σχέση μεταξύ γονιμότητας στις συγκεκριμένες γυναίκες και του Δείκτη Μάζας Σώματός τους. Οι γυναίκες με ΔΜΣ πάνω από 30 θεωρήθηκαν παχύσαρκες.
Οι γυναίκες έπρεπε να έχουν ωορρηξία και να έχουν τουλάχιστον μια λειτουργική σάλπιγγα και οι άνδρες να έχουν φυσιολογικό αποτέλεσμα στην ανάλυση σπέρματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με ΔΜΣ 30 και πάνω είχαν σημαντικά χαμηλότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν φυσιολογικά, συγκριτικά με τις γυναίκες με φυσιολογικό σωματικό βάρος, δηλαδή με ΔΜΣ μεταξύ 21 και 29.
Στην περίπτωση που μια γυναίκα είχε ΔΜΣ 35, η πιθανότητα αυθόρμητης κύησης ήταν 26% χαμηλότερη και στην περίπτωση γυναίκας με ΔΜΣ 40 η πιθανότητα ήταν 40% χαμηλότερες.
Μια πιθανή αιτία είναι η ορμόνη λεπτίνη, που ρυθμίζει την όρεξη και την διάθεση της ενέργειας και εκκρίνεται από τους λιπώδεις ιστούς. Πιθανόν οι παχύσαρκες γυναίκες να έχουν διαταραγμένη λεπτίνη, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες επιτυχημένης γονιμοποίησης και εμφύτευσης.
Η παχυσαρκία είναι γνωστό ότι διαταράσσει την ωορρηξία και η ολλανδική μελέτη δείχνει ότι μπορεί να μειώσει το ποσοστό των κυήσεων, συγκριτικά πάντα με τον πληθυσμό των γυναικών που έχουν φυσιολογικό σωματικό βάρος.
Ωστόσο, οι Ολλανδοί ερευνητές δεν κατέγραψαν τον χρόνο και τη συχνότητα της σεξουαλικής επαφής, που μπορεί να επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με λιγότερο συχνό σεξ και μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.
Ερευνητική ομάδα του Ακαδημαϊκού Ιατρικού Κέντρου του Aμστερνταμ μελέτησε πως η παχυσαρκία επηρεάζει τις γυναίκες που έχουν ωορρηξία, αλλά έχουν πρόβλημα στην επίτευξη της σύλληψης.
Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότερα από 3.000 ζευγάρια από 24 νοσοκομεία της Ολλανδίας την περίοδο 1994-2004.
Ο Δρ Γιαν Βιλλεμ βαν ντερ Στιγκ μελέτησε τη σχέση μεταξύ γονιμότητας στις συγκεκριμένες γυναίκες και του Δείκτη Μάζας Σώματός τους. Οι γυναίκες με ΔΜΣ πάνω από 30 θεωρήθηκαν παχύσαρκες.
Οι γυναίκες έπρεπε να έχουν ωορρηξία και να έχουν τουλάχιστον μια λειτουργική σάλπιγγα και οι άνδρες να έχουν φυσιολογικό αποτέλεσμα στην ανάλυση σπέρματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με ΔΜΣ 30 και πάνω είχαν σημαντικά χαμηλότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν φυσιολογικά, συγκριτικά με τις γυναίκες με φυσιολογικό σωματικό βάρος, δηλαδή με ΔΜΣ μεταξύ 21 και 29.
Στην περίπτωση που μια γυναίκα είχε ΔΜΣ 35, η πιθανότητα αυθόρμητης κύησης ήταν 26% χαμηλότερη και στην περίπτωση γυναίκας με ΔΜΣ 40 η πιθανότητα ήταν 40% χαμηλότερες.
Μια πιθανή αιτία είναι η ορμόνη λεπτίνη, που ρυθμίζει την όρεξη και την διάθεση της ενέργειας και εκκρίνεται από τους λιπώδεις ιστούς. Πιθανόν οι παχύσαρκες γυναίκες να έχουν διαταραγμένη λεπτίνη, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες επιτυχημένης γονιμοποίησης και εμφύτευσης.
Η παχυσαρκία είναι γνωστό ότι διαταράσσει την ωορρηξία και η ολλανδική μελέτη δείχνει ότι μπορεί να μειώσει το ποσοστό των κυήσεων, συγκριτικά πάντα με τον πληθυσμό των γυναικών που έχουν φυσιολογικό σωματικό βάρος.
Ωστόσο, οι Ολλανδοί ερευνητές δεν κατέγραψαν τον χρόνο και τη συχνότητα της σεξουαλικής επαφής, που μπορεί να επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με λιγότερο συχνό σεξ και μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου