Τα αντιψυχωσικά φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού

Οι άνθρωποι που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα διατρέχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, υποστηρίζει μελέτη Βρετανών επιστημόνων που δημοσιεύεται στην “Ιατρική Επιθεώρηση της Βρετανίας” (British Medical Journal). Σύμφωνα μάλιστα με τα αποτελέσματα της έρευνας, ο κίνδυνος φαίνεται να είναι μεγαλύτερος -κατά σχεδόν 3.5 φορές- για όσους άνδρες και γυναίκες πάσχουν από άνοια.
Αν και τα αποτελέσματα παλαιότερων επιστημονικών μελετών δείχνουν ότι η σχέση μεταξύ παλαιότερης γενιάς αντιψυχωσικών φαρμάκων και εγκεφαλικού επεισοδίου δεν είναι ξεκάθαρη, η πρόσφατη μελέτη των Βρετανών επιστημόνων από τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου (London School of Hygiene and Tropical Medicine) συσχετίζει τον κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου τόσο με τα παλαιάς όσο και με τα νεώτερης γενιάς αντιψυχωσικά φάρμακα.

Τα αντιψυχωσικά φάρμακα είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο συμπτωμάτων που συναντώνται στις ψυχωσικές διαταραχές, όπως στη σχιζοφρένεια και σε κάποιες σοβαρές μορφές κατάθλιψης. Συχνά, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της άνοιας, ωστόσο αρκετοί είναι οι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις η χορήγησή τους στις περιπτώσεις ανοϊκών ασθενών δεν κρίνεται απαραίτητη. Τα αντιψυχωσικά φάρμακα διακρίνονται σε δυο κατηγορίες, τα νεώτερα “άτυπα” και τα παλαιότερα αντιψυχωσικά φάρμακα. Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής τους μελέτης, οι Βρετανοί ερευνητές εξέτασαν τα δεδομένα 6.790 ανδρών και γυναικών που είχαν πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο, εκ των οποίων κάποιοι λάμβαναν τουλάχιστον ένα αντιψυχωσικό φάρμακο. Στην κατηγορία των παλαιών φαρμάκων περιλαμβάνονταν οι φαρμακευτικές ουσίες φαινοθειαζίνη, αλοπεριδόλη και βενπεριζόλη ενώ στην κατηγορία των νεώτερων “άτυπων” αντιψυχωσικών περιλαμβάνονται οι ουσίες ρισπεριδόνη, ολανζαπίνη, αμιλσουπρίδη και κουετιαπίνη.

Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα της μελέτης, η χρήση αντιψυχωσικών φαρμάκων συνδέθηκε με αυξημένο κατά 1.7 φορές κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου. Ειδικότερα, ο κίνδυνος ήταν κατά 1.69 φορές μεγαλύτερος για τους εθελοντές που λάμβαναν τα παλαιότερης μορφής αντιψυχωσικά και 2.32 φορές για εκείνους που χρησιμοποιούσαν τα νεώτερης μορφής “άτυπα” αντιψυχωσικά φάρμακα. Το ποσοστό του κινδύνου ήταν ακόμη μεγαλύτερο - κατά 3.5 φορές- για όσους εθελοντές είχαν άνοια. Για όσους συμμετέχοντες δεν έπασχαν από τη νόσο αλλά λάμβαναν ανττιψυχωσικά φάρμακα ο κίνδυνος ήταν 1.4 φορές μεγαλύτερος.

“Ο κίνδυνος για τους ασθενείς με άνοια που χρησιμοποιούν αντιψυχωσικά φάρμακα ξεπερνά τα πιθανά οφέλη που μπορεί να έχει η χορήγηση αυτής της κατηγορίας φαρμάκων. Σε αυτούς τους ασθενείς η χορήγηση αντιψυχωσικών φαρμάκων πρέπει να αποφεύγεται, όπου αυτό είναι πιθανό”, σχολιάζει ο επικεφαλής της μελέτης Ian Douglas.

Αν και η ερευνητική ομάδα δεν εξέτασε τον ακριβή λόγο για τον οποίο οι ανοϊκοί ασθενείς που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, ωστόσο αναφέρουν ότι ενδεχομένως αυτό να σχετίζεται με τις αγγειακές αιτίες κάποιων μορφών άνοιας. “Ακόμη δεν γνωρίζουμε γιατί ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου είναι ακόμη μεγαλύτερος στις περιπτώσεις των ασθενών με άνοια που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα”, δηλώνει σε συνέντευξη του στο ειδησιογραφικό πρακτορείο Reuters ο επικεφαλής της μελέτης.

Η νεφρική νόσος σχετίζεται με τα διαβητικά έλκη των κάτω άκρων

Μεταξύ των πασχόντων από διαβήτη, η χρόνια νεφρική νόσος αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ελκών στα κάτω άκρα ή ακρωτηριασμού στο άκρο πόδι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Diabetes Care.

Ο Δρ Ντέιβιντ Μαργκόλις και οι συνεργάτες του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια εικάζουν ότι ενδεχομένως να υπάρχει σχέση μεταξύ της γνωστής σχέσης της σοβαρής νεφρικής νόσου που απαιτεί αιμοκάθαρση και του ακρωτηριασμού. Ωστόσο δεν πίστευαν ότι θα εντοπίσουν τέτοια ισχυρή διασύνδεση ακόμα και σε άτομα με ήπια μορφή νεφροπάθειας.

Οι επιστήμονες μελέτησαν τη σχέση μεταξύ χρόνιας νεφροπάθειας και ακρωτηριασμού/έλκους ποδιού σε δείγμα 90.000 ασθενών με διαβήτη που ήταν τουλάχιστον 35 ετών. Ελήφθησαν δείγματα αίματος για να καθοριστεί η σοβαρότητα της χρόνιας νεφρικής νόσου.

Συνολικά, 378 ασθενείς είχαν υποστεί ακρωτηριασμό άκρου ποδός και 2.619 είχαν έλκος ποδιού.
Συγκριτικά με τη φυσιολογική νεφρική λειτουργία, η ήπια και μέτρια νεφρική δυσλειτουργία αύξανε τον κίνδυνο έλκους στα κάτω άκρα στο σχεδόν διπλάσιο και τριπλάσιο, αντίστοιχα. Ως προς τον κίνδυνο ακρωτηριασμού, η ήπια δυσλειτουργία αύξανε σχεδόν στο τριπλάσιο τον κίνδυνο και η μέτρια δυσλειτουργία οκταπλασίαζε τον κίνδυνο.

Σε περαιτέρω μελέτες θα διαπιστωθεί αν ειδικά σχεδιασμένα φάρμακα για την επιβράδυνση της νεφρικής νόσου των διαβητικών έχει επίσης επίδραση στην πρόληψη των διαβητικών ελκών κάτω άκρων και του ακρωτηριασμού.

Byetta: Αναφέρθηκαν 6 θάνατοι στις Η.Π.Α

Έξη άνθρωποι που ακολουθούσαν αγωγή με το σκεύασμα Byetta, έχασαν τη ζωή τους, στις ΗΠΑ, έχοντας παρουσιάσει παγκρεατίτιδα. Αυτό ανακοίνωσαν οι εταιρίες Amylin Parmaceuticals και Eli Lily & Company.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο FDA ανακοίνωσε 2 θανάτους, ενώ 4 ασθενείς νοσηλεύτηκαν. Τα περιστατικά αφορούσαν ασθενείς που ελάμβαναν Byetta και εμφάνισαν παγκρεατίτιδα. Οι 4 επιπλέον θάνατοι που ανακοινώθηκαν από εκπροσώπους των παραπάνω εταιριών δεν σχετίζονται με τα 4 περιστατικά που νοσηλεύτηκαν και που ανακοίνωσε ο FDA.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο FDA ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να ισχυροποιήσει την προειδοποίηση σχετικά με ενδεχόμενο πρόβλημα παγκρεατίτιδας σχετιζόμενο με το σκεύασμα.
Το Byetta χρησιμοποιείται για να βελτιώνει τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα και μπορεί να συνδυαστεί με άλλα φάρμακα για τον διαβήτη. Εκπρόσωποι των εταιριών δηλώνουν ότι τα οφέλη υπερτερούν του κινδύνου.

Την περασμένη εβδομάδα ο FDA ανακοίνωσε ότι 2 ασθενείς πέθαναν από αιμορραγική παγκρεατίτιδα ή νεκρωτική παγκρεατίτιδα.

Ο Orville Kolterman, στέλεχος της Amylin δήλωσε ότι ο ένας από τους δυο θανάτους που αναφέρθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα από τον FDA αφορούσε υπερβολικά παχύσαρκο ασθενή και που στη νεκροτομή φάνηκε πως είχε πέτρες στη χολή. Η δεύτερη περίπτωση θανάτου οφείλεται σε πολύπλοκη ιατρική κατάσταση που περιελάμβανε τη νεκρωτική παγκρεατίτιδα, σύμφωνα με τον Kolterman. Όπως δήλωσε, ο ασθενής είχε σταματήσει να λαμβάνει το φάρμακο μερικούς μήνες πριν νοσηλευτεί. Στους άλλους 4 θανάτους, σύμφωνα με τον Kolterman δεν είναι ακόμα γνωστή η αιτία.

Οσον αφορά τους άλλους 3, ένας ασθενής φαίνεται πως πέθανε από επιπλοκές μετά από αφαίρεση χολής, άλλος από υποτροπή λευχαιμίας και ο τρίτος από αιμορραγία στα έντερα μετά από αφαίρεση χολής.
Η σχέση μεταξύ Byetta και παγκρεατίτιδας είναι γνωστή. Από το 2006 οι οδηγίες χρήσης του φαρμάκου στις ΗΠΑ περιλαμβάνουν πληροφορίες για την παγκρεατίτιδα, δήλωσε ο Donald Therasse, της Lilly. Το 2007 μετά από συζητήσεις με τον FDA, Amylin και Lilly τροποποίησαν τις οδηγίες χρήσης ώστε να περιλαμβανεται η παγκρεατίτιδα. Παράλληλα, εστάλη στους γιατρούς ενημερωτική επιστολή τον Οκτώβτιο του 2007. Ο Therasse δήλωσε ότι η επιστολή εξηγεί πως ενώ δεν έχει αποδειχτεί αιτιατή σχέση μεταξύ Byetta και παγκρεατίτιδας, υπάρχει υποψία σχέσης.

‘Ακόμα και έτσι, με βάση τη δική μας αξιολόγηση πιστεύουμε ότι το Byetta εξακολουθεί να έχει θετικό προφίλ οφέλους-ρίσκου σε ασθενείς με διαβήτη ΙΙ, ’ σημειώνει.
Ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ έχουν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν παγκρεατίτιδα σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, σύμφωνα με εκπροσώπους των παραπάνω εταιριών, οι οποίοι επικαλούνται έρευνα που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της διεθνούς ένωσης φαρμακοεπιδημιολογίας το 2008.

Για κάθε 30.000 ασθενείς που έχουν λάβει το σκεύασμα επί ένα χρόνο, ένας θα μπορούσε να αναφέρει ότι εμφάνισε παγκρεατίτιδα, σημειώνει ο Kolterman, επικαλούμενος στατιστικά στοιχεία που έχουν συλλεχθεί από την εισαγωγή του Byetta. Τα περισσότερα περιστατικά παγκρεατίτιδας αντιμετωπίζονται με υποστηρικτική θεραπεία και τερματισμό λήψης της ύποπτης αγωγής, συμπεριλαμβανομένου του Byetta.

Η παγκρεατίτιδα που απειλεί τη ζωή, είναι σπάνια στους χρήστες του σκευάσματος-λιγότερο από 1 στα 10.000 αναφερόμενα περιστατικά –σημειώνει ο Kolterman. Από το 2005 περίπου 1 εκατ. ασθενείς έχουν χρησιμοποιήσει το σκεύασμα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του.

Ελπίδες πρόληψης των διαβητικών ακρωτηριασμών, γεννά η ανακάλυψη κυτταρικής πρωτεΐνης

Βρετανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι μια σημαντική ανακάλυψη που έκαναν θα βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου ακρωτηριασμού άκρου που αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες από διαβήτη, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Circulation Research.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ εξηγούν ότι επιπλοκές του κυκλοφορικού συστήματος μπορούν να οδηγήσουν στην εκδήλωση διαβητικών ελκών στα κάτω άκρα και σε τόσο σοβαρή γάγγραινα που ο ακρωτηριασμός να είναι η μόνη επιλογή.

Η μελέτη τους όμως δείχνει ότι υπάρχει μια πρωτεΐνη στα κύτταρα που μπορεί να είναι υπεύθυνη και ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να πορευθούν προς τη δημιουργία φαρμάκων για τη μείωση του αριθμού των διαβητικών που χάνουν κάποιο άκρο τους λόγω της νόσου.

Ο διαβήτης αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμένη ροή αίματος στους ιστούς και μειωμένη ικανότητα ανάρρωσης από τραύματα λόγω της ανικανότητας του οργανισμού να αναπτύξει νέα αιμοφόρα αγγεία για την επιτάχυνσης της διαδικασίας επούλωσης των πληγών.

Αυτό μπορεί να καταστήσεις τα άκρα, ειδικά τα πόδια και τα πέλματα, ιδιαίτερα ευάλωτα σε έλκη και γάγγραινα.
Οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν στον υποδοχέα της πρωτεΐνης p75NTR, ο οποίος εντοπίζεται σε κύτταρα των υγιών αιμοφόρων αγγείων που μπορούν να επουλωθούν γρήγορα μετά από έναν τραυματισμό.
Ωστόσο, ο διαβήτης κάνει τα κύτταρα αυτά να αρχίσουν να παράγουν p75NTR και αυτό υποτιμά την ικανότητα ανάπτυξης νέων αιμοφόρων αγγείων, απαραίτητων για την διαδικασία επούλωσης.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τον συσχετισμό αποδεικνύοντας ότι, αν το γονίδιο του υποδοχέα τεθεί σε υγιή κύτταρα αιμοφόρου αγγείου, γίνεται δυσλειτουργικό. Επίσης απέδειξαν ότι η ένεση του γονιδίου σε υγιή μυ και ο περιορισμός της παροχής αίματος προκαλεί εξασθένηση της διαδικασίας επούλωσης μετά από τραύμα όμοιο με αυτό που παρατηρείται στον διαβήτη.
Τελικά, οι ειδικοί ανάστειλαν τον υποδοχέα p75NTR σε διαβητικά ποντίκια πριν τον περιορισμό της παροχής αίματος σε ένα εκ των άκρων τους. Η αναστολή έδωσε στο άκρο την ευκαιρία να αναρρώσει από την περιορισμένη παροχή αίματος.

Ο υποδοχέας φαίνεται να καταστέλλει την φυσιολογική κυτταρική σηματοδότηση που είναι απαραίτητη για τη διέγερση της ανάπτυξης νέων αιμοφόρων αγγείων.

Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού προστατεύει τα παιδιά από το άσθμα

Ένα βακτήριο που είναι μείζονα αιτία ελκών και στομαχικού καρκίνου μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των παιδιών από την εκδήλωση άσθματος, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Clinical Infectious Diseases.
Τα παιδιά που έχουν επιμολυνθεί με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. pylori) είναι λιγότερο πιθανό να εκδηλώσουν άσθμα, υποστηρίζουν οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Οι ερευνητές μελέτησαν στοιχεία για περισσότερα από 7.000 παιδιά που είχαν πάρει μέρος στην έρευνα National Health and Nutrition Survey την περίοδο 1999-2000.
Μεταξύ των εφήβων και παιδιών 3-19 ετών, οι φορείς του H. pylori είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να έχουν άσθμα. Τα παιδιά 3-13 ετών είχαν 59% λιγότερες πιθανότητες άσθματος αν ήταν φορείς του βακτηρίου.

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι το 5,4% των παιδιών που είχαν γεννηθεί τη δεκαετία του '90 ήταν θετικά στο H. pylori. Αν μελετήσουμε αντίστοιχα στατιστικά στοιχεία για το 1919 θα διαπιστώσουμε ότι το ποσοστό είναι 60%. Πρόκειται για τεράστια διαφορά. Κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου τα ποσοστά άσθματος έχουν παρουσιάσει αύξηση. Μεταξύ των παιδιών 3-19 ετών του δείγματος, το 23% έπασχε από άσθμα.

Η εξαφάνιση του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού είναι συνεπής με την μείωση τόσο των ελκωδών παθήσεων όσο και του καρκίνου του στομάχου. Επίσης είναι συνεπή με την αύξηση του άσθματος και των παθήσεων του οισοφάγου, όπως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου.

Αυτό που θα πρέπει να μελετήσουν τώρα οι ειδικοί είναι κατά πόσο η λοίμωξη από H. pylori επηρεάζει άμεσα την τάση για εκδήλωση άσθματος. Είναι πιθανόν το βακτηρίδιο να είναι δείκτης μιας κατάστασης, όπως τα ξανθά μαλλιά είναι δείκτης της φυλετικής γεωγραφικής καταγωγής.
Ενδεχομένως τα ίδια αντιβιοτικά που χορηγούνται κατά του H. pylori να βοηθούν και στην αντιμετώπιση άλλων καταστάσεων, ή ίσως τα βακτήρια να προστατεύουν με κάποιον τρόπο κατά του άσθματος, αλλάζοντας την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Πάντως μια εξήγηση για την παρούσα διαπίστωση είναι η «θεωρία της υγιεινής», σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς σε αλλεργικές διαταραχές λόγω του πολύ «καθαρού» τρόπου ζωής τους. Η βασική ιδέα είναι δηλαδή ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει αρκετές υποχρεώσεις στην καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων και έτσι γίνεται υπερευαίσθητο σε ακατάλληλες διεγέρσεις όπως η σκόνη.